pałeczka

pałeczka
pałeczka {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. pałeczkaczce; lm D. pałeczkaczek {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'podłużny przedmiot niewielkich rozmiarów przypominający kij, zazwyczaj starannie wykończony, przyozdobiony': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wystrugać pałeczkę. Pałeczka dyrygenta. Czarodziejska pałeczka. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'bakteria o wydłużonym kształcie': {{/stl_7}}{{stl_10}}W jego krwi wykryto chorobotwórcze pałeczki.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}przejmować – przejąć pałeczkę {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pałeczka — ż III, CMs. pałeczkaczce; lm D. pałeczkaczek 1. «niewielki drążek, najczęściej obrobiony, wypolerowany itp., wykonany z różnych materiałów w zależności od zastosowania; mała pałka, kijek» Pałeczka dyrygencka. Dobosze uderzają pałeczkami w bębny.… …   Słownik języka polskiego

  • pałeczka — Przejąć pałeczkę «podjąć zaczętą przez kogoś pracę»: Są momenty, kiedy jestem niezdecydowana (...) i wtedy Michał przejmuje pałeczkę. Cosm 11/2000. Teraz Frączysty przejmuje pałeczkę i prowadzi dwóch towarzyszy znanymi sobie ścieżkami. Zachowując …   Słownik frazeologiczny

  • węgiel — m I, D. węgielgla 1. blm «skała osadowa, organiczna, o barwie od brunatnej do czarnej, powstała (głównie w górnym karbonie, permie i trzeciorzędzie) z resztek substancji roślinnych, z domieszek produktów ich rozkładu oraz z substancji… …   Słownik języka polskiego

  • Ва-банк 3 (фильм) — Винчи, Ва банк 3 Vinci Жанр Детектив / комедия Режиссёр Юлиуш Махульский Продюсер Юлиуш Махульский …   Википедия

  • przejąć — Być czymś do głębi przejętym zob. głębia. Przejąć pałeczkę zob. pałeczka …   Słownik frazeologiczny

  • przejmować — Być czymś do głębi przejętym zob. głębia. Przejąć pałeczkę zob. pałeczka …   Słownik frazeologiczny

  • batuta — ż IV, CMs. batutaucie; lm D. batutaut «pałeczka używana przez dyrygenta do oznaczania taktu i kierowania grą orkiestry, śpiewem solistów lub chóru» Podawać takt batutą. ◊ Pod czyjąś batutą «pod kierownictwem danego dyrygenta» ‹z wł.› …   Słownik języka polskiego

  • czarnoksiężnik — m III, DB. a, N. czarnoksiężnikkiem; lm M. czarnoksiężnikicy, DB. ów «osoba zajmująca się czarnoksięstwem, magią, czarami» Czapka, pałeczka czarnoksiężnika …   Słownik języka polskiego

  • czarodziejski — przym. od czarodziej Laska, pałeczka, różdżka czarodziejska. Czarodziejskie ziele. Czarodziejskie zaklęcia …   Słownik języka polskiego

  • czynel — m I, D. a; lm M. e, D. i ( ów) muz. czynele «perkusyjny instrument muzyczny o nie określonej wysokości brzmienia, używany w zespołach orkiestrowych, składający się z dwu okrągłych płyt (talerzy) z brązu; wydobywanie tonów polega na uderzaniu… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”